عمل عصب پا | روش های درمان | مراقبت های جراحی عصب

علت های نیاز به عمل عصب پا

عمل عصب پا معمولاً زمانی انجام می‌شود که روش‌های درمانی غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارودرمانی و تزریقات موثر واقع نشوند یا علائم بیمار شدید باشد. برخی از شرایطی که می‌توانند باعث آسیب به عصب‌های پا شوند عبارت‌اند از:

• آسیب‌های عصبی: به دلیل تصادف، سقوط یا ضربه به پا، اعصاب پا ممکن است دچار آسیب شوند.
• سندرم‌های فشاری: نظیر سندرم تونل تارسال که باعث فشار روی عصب‌های پا می‌شود.
• دیابت: که می‌تواند منجر به نوروپاتی محیطی و آسیب به عصب‌ها شود.
• عفونت‌ها: عفونت‌های شدید می‌توانند باعث التهاب و آسیب به عصب‌های پا شوند.
• بیماری‌های التهابی: برخی بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید و التهاب‌های مزمن می‌توانند عصب‌های پا را تحت تاثیر قرار دهند.

انواع جراحی عصب پا

بسته به نوع آسیب و علائم بیمار، روش‌های مختلفی برای عمل عصب پا وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

دکمپرسیون عصبی

دکمپرسیون عصبی برای رفع فشار از روی عصب‌هایی که تحت فشار مزمن هستند، انجام می‌شود. در این روش، جراح ساختارهای مجاور مانند بافت همبند یا عضلاتی که عصب را تحت فشار قرار می‌دهند، باز کرده یا برداشته تا جریان خون بهبود یابد و فشار از روی عصب برداشته شود.

سندرم تونل تارسال: این بیماری ناشی از فشار روی عصب تیبیال خلفی است و باعث درد و بی‌حسی در پا و انگشتان می‌شود.

سندرم تونل کارپال پا: نوعی اختلال نادر است که در آن عصب‌های ناحیه کف پا دچار فشار می‌شوند.

مزایا:

کاهش سریع علائم درد و بی‌حسی

نیاز به بستری کمتر در بیمارستان

کمترین میزان عوارض در مقایسه با دیگر روش‌های جراحی عصب

پیوند عصبی

این روش زمانی انجام می‌شود که بخش مهمی از عصب دچار آسیب شده و نیاز به بازسازی دارد. جراح قسمتی از عصب سالم را (معمولاً از ناحیه پای دیگر) برمی‌دارد و به جای عصب آسیب‌دیده می‌پیوندد. این تکنیک به ویژه برای افرادی که آسیب‌های جدی به عصب پا دارند و ترمیم طبیعی ممکن نیست، مفید است.

موارد کاربرد

آسیب‌های شدید ناشی از تصادف یا پارگی عصب

مواردی که ترمیم ساده جواب نداده است

مزایا و معایب

مزایا: امکان بازگشت عملکرد و حس عصب آسیب‌دیده

معایب: طولانی بودن دوره بهبودی و نیاز به توانبخشی

ترمیم عصبی با بخیه

ترمیم عصبی بیشتر برای مواقعی استفاده می‌شود که عصب دچار بریدگی یا پارگی شده است و نیاز به اتصال مستقیم بخش‌های عصب دارد. در این روش، دو سر عصب با استفاده از بخیه‌های میکروسکوپی به هم متصل می‌شوند. این روش نیاز به دقت بالایی دارد و معمولاً با استفاده از میکروسکوپ جراحی انجام می‌شود.

موارد کاربرد

پارگی‌های کوچک عصب در تصادفات

قطع عصب به علت جراحی یا عوامل خارجی

مزایا: بهبود سریع‌تر نسبت به روش پیوند عصب

معایب: خطر ایجاد اسکار و بافت همبند اضافی که ممکن است عصب را تحت فشار قرار دهد

نورکتومی (قطع عصب)

نورکتومی آخرین گزینه در جراحی‌های عصب است و معمولاً برای بیمارانی انجام می‌شود که درد مزمن و غیرقابل کنترل دارند. در این روش، عصب مشکل‌دار به طور کامل قطع می‌شود تا سیگنال‌های درد متوقف شوند. این روش به دلیل عوارض و خطراتش، کمتر به عنوان اولین گزینه درمانی توصیه می‌شود.

موارد کاربرد

درد مزمن و غیرقابل کنترل

مواردی که هیچ روش دیگری موثر نبوده است

معایب

از دست دادن حس و عملکرد بخشی از پا

خطرات مرتبط با ناتوانی طولانی‌مدت