کوچک کردن سینه آقایان| تمام آن چیزی که باید بدانید

ژنیکوماستی چیست؟

ژنیکوماستی از کلمات یونانی “gyneco” به معنای “زن” و “mastos” به معنای “سینه” گرفته شده است و به بزرگ شدن بافت سینه در آقایان اشاره دارد. این بیماری با افزایش مقدار بافت غده سینه، نه صرفاً چربی، مشخص می شود. مهم است که ژنیکوماستی را از سودوژنیکوماستی (ژنیکوماستی کاذب) متمایز کنیم که در آن بزرگ شدن سینه به دلیل تجمع بافت چربی است نه بافت غده.

علل ژنیکوماستی

علل ژنیکوماستی متنوع است و اغلب شامل ترکیبی از عوامل است. شایع ترین علل عبارتند از:

• عدم تعادل هورمونی: عدم تعادل بین هورمون های استروژن و تستوسترون نقش مهمی در ایجاد ژنیکوماستی ایفا می کند. استروژن هورمون جنسی زنانه است، در حالی که تستوسترون هورمون جنسی آقایان ه است. اگرچه استروژن به عنوان یک هورمون زنانه شناخته می شود، اما آقایان نیز به مقدار کم استروژن تولید می کنند. در حالت طبیعی، تعادل بین استروژن و تستوسترون در آقایان وجود دارد. با این حال، هنگامی که سطح استروژن در مقایسه با تستوسترون افزایش می یابد، می تواند باعث تحریک بافت سینه و منجر به ژنیکوماستی شود.
  • ژنیکوماستی فیزیولوژیکی: در مراحل خاصی از زندگی، عدم تعادل هورمونی طبیعی می تواند منجر به ژنیکوماستی فیزیولوژیکی شود:
    • ژنیکوماستی نوزادی: بسیاری از نوزادان پسر به دلیل قرار گرفتن در معرض استروژن مادر در دوران بارداری، با سینه های بزرگ متولد می شوند. این معمولا موقتی است و ظرف چند هفته برطرف می شود.
    • ژنیکوماستی بلوغ: ژنیکوماستی بلوغ شایع ترین نوع ژنیکوماستی است و در حدود 50 تا 70 درصد از پسران نوجوان در طول بلوغ رخ می دهد. این به دلیل تغییرات هورمونی در طول بلوغ است و معمولاً در عرض چند ماه تا دو سال خود به خود برطرف می شود.
    • ژنیکوماستی در آقایان مسن: با افزایش سن آقایان ، سطح تستوسترون آنها به طور طبیعی کاهش می یابد، در حالی که سطح استروژن ممکن است نسبتاً ثابت بماند یا افزایش یابد. این می تواند منجر به ژنیکوماستی در آقایان مسن شود.
  • شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی می توانند تعادل هورمونی را مختل کرده و خطر ژنیکوماستی را افزایش دهند:
    • هیپوگنادیسم: شرایطی که در آن بیضه ها تستوسترون کافی تولید نمی کنند، مانند سندرم کلاین فلتر.
    • تومورهای بیضه، غدد فوق کلیوی یا غده هیپوفیز: این تومورها می توانند هورمون هایی تولید کنند که تعادل هورمونی را مختل می کنند.
    • پرکاری تیروئید: غده تیروئید بیش فعال می تواند منجر به افزایش تولید استروژن شود.
    • نارسایی کلیه و کبد: این شرایط می توانند بر متابولیسم و ​​تعادل هورمونی تاثیر بگذارند.
• داروها: برخی داروها می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث ژنیکوماستی شوند. شایع ترین داروهای مرتبط با ژنیکوماستی عبارتند از:
  • استروئیدهای آنابولیک: اغلب توسط ورزشکاران و بدنسازان برای افزایش توده عضلانی استفاده می شود. استروئیدهای آنابولیک می توانند تعادل هورمونی را مختل کرده و به طور قابل توجهی خطر ژنیکوماستی را افزایش دهند.
  • آنتی آندروژن ها: داروهایی که برای درمان سرطان پروستات، بزرگی پروستات و برخی بیماری های دیگر استفاده می شوند. آنتی آندروژن ها می توانند اثر تستوسترون را مسدود کرده و باعث ژنیکوماستی شوند.
  • استروژن ها و داروهای مشابه استروژن: استروژن ها و داروهای مشابه استروژن، مانند قرص های ضد بارداری استروژنی، می توانند خطر ژنیکوماستی را افزایش دهند.
  • برخی از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب: برخی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) و داروهای ضد اضطراب می توانند باعث ژنیکوماستی شوند.
  • برخی از داروهای فشار خون: برخی از مسدودکننده های کانال کلسیم و سایر داروهای فشار خون می توانند خطر ژنیکوماستی را افزایش دهند.
  • برخی از آنتی بیوتیک ها: مترونیدازول و کتوکونازول از جمله آنتی بیوتیک هایی هستند که می توانند باعث ژنیکوماستی شوند.
  • داروهای ضد زخم: سایمتیدین و رانیتیدین از جمله داروهای ضد زخم هستند که می توانند خطر ژنیکوماستی را افزایش دهند.
  • ماری جوانا: استفاده مزمن از ماری جوانا با افزایش خطر ژنیکوماستی مرتبط است.
• عوامل سبک زندگی: برخی از عوامل سبک زندگی می توانند در ایجاد ژنیکوماستی نقش داشته باشند:
  • مصرف الکل: مصرف زیاد الکل می تواند بر عملکرد کبد تأثیر بگذارد و تعادل هورمونی را مختل کند، که می تواند منجر به ژنیکوماستی شود.
  • چاقی: چاقی با افزایش سطح استروژن مرتبط است، زیرا سلول های چربی می توانند استروژن تولید کنند. آقایان چاق بیشتر در معرض خطر ژنیکوماستی هستند.
  • سوء تغذیه: سوء تغذیه و گرسنگی می توانند تعادل هورمونی را مختل کرده و منجر به ژنیکوماستی شوند، به ویژه در طول تغذیه مجدد پس از دوره سوء تغذیه.4. علل ناشناخته (ایدیوپاتیک): در بسیاری از موارد، علت دقیق ژنیکوماستی مشخص نیست. به این نوع ژنیکوماستی ایدیوپاتیک می گویند.

جراحی کوچک کردن سینه آقایان

جراحی کوچک کردن سینه آقایان ، موثرترین و دائمی ترین راه حل برای ژنیکوماستی است. جراحی ژنیکوماستی با برداشتن بافت غده اضافی سینه، بافت چربی و پوست در صورت نیاز، ظاهر سینه ها را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. هدف از جراحی ژنیکوماستی ایجاد سینه های صاف، آقایان ه و متناسب با بدن بیمار است.

انواع تکنیک های کوچک کردن سینه آقایان

تکنیک های مختلف جراحی ژنیکوماستی وجود دارد که انتخاب تکنیک مناسب به نوع و درجه ژنیکوماستی، آناتومی بیمار و ترجیحات جراح بستگی دارد. تکنیک های اصلی جراحی ژنیکوماستی عبارتند از:

• لیپوساکشن: لیپوساکشن یک تکنیک کم تهاجمی است که برای برداشتن چربی اضافی از سینه ها استفاده می شود. لیپوساکشن اغلب برای درمان سودوژنیکوماستی یا ژنیکوماستی که در آن جزء اصلی بزرگ شدن سینه بافت چربی است، استفاده می شود. در طی لیپوساکشن، یک برش کوچک ایجاد می شود و یک کانول نازک (لوله) از طریق آن وارد می شود. کانول به یک دستگاه مکنده متصل است که از آن برای شکستن و برداشتن سلول های چربی اضافی استفاده می شود. لیپوساکشن می تواند به تنهایی یا در ترکیب با برداشتن بافت غده برای دستیابی به بهترین نتایج استفاده شود. لیپوساکشن مزایایی مانند جای زخم کوچک، بهبودی سریعتر و درد کمتر بعد از عمل دارد.
• برداشتن برش: برداشتن برش شامل برداشتن جراحی بافت غده اضافی سینه و پوست است. برداشتن برش معمولاً برای درمان ژنیکوماستی واقعی که در آن جزء اصلی بزرگ شدن سینه بافت غده است، و همچنین در مواردی که پوست اضافی وجود دارد و نیاز به برداشتن دارد، استفاده می شود. انواع مختلفی از تکنیک های برش وجود دارد، از جمله:
  • برش پری آرئولار (برش دور آرئول): این تکنیک شامل ایجاد برشی در اطراف حاشیه آرئول (حلقه تیره پوست اطراف نوک سینه) است. این برش به جراح اجازه می دهد تا به بافت غده زیرین دسترسی پیدا کرده و آن را بردارد. برش پری آرئولار اغلب برای ژنیکوماستی خفیف تا متوسط ​​با بافت غده متمرکز در اطراف آرئول استفاده می شود. جای زخم ناشی از برش پری آرئولار معمولاً به خوبی در مرز بین آرئول و پوست سینه پنهان می شود.
  • برش اینفراماماری (برش زیر سینه): این تکنیک شامل ایجاد برشی در چین زیر سینه است. برش اینفراماماری به جراح دسترسی بهتری به بافت غده و امکان برداشتن مقدار بیشتری از بافت را می دهد. برش اینفراماماری اغلب برای ژنیکوماستی متوسط ​​تا شدید و همچنین در مواردی که نیاز به برداشتن پوست اضافی است، استفاده می شود. جای زخم ناشی از برش اینفراماماری در چین زیر سینه پنهان می شود و معمولاً به خوبی بهبود می یابد.
  • برش برش لنگری (برش T معکوس): این تکنیک شامل ترکیبی از برش پری آرئولار، یک برش عمودی از آرئول به چین زیر سینه و یک برش اینفراماماری است که به شکل T معکوس در می آید. برش برش لنگری برای ژنیکوماستی شدید با افتادگی قابل توجه پوست استفاده می شود. این برش به جراح اجازه می دهد تا مقدار زیادی از بافت غده، چربی و پوست را بردارد و سینه ها را به طور کامل کانتور کند. جای زخم ناشی از برش برش لنگری قابل توجه تر است اما با گذشت زمان محو می شود.
• ترکیب لیپوساکشن و برداشتن برش: در بسیاری از موارد ژنیکوماستی، ترکیبی از لیپوساکشن و برداشتن برش برای دستیابی به بهترین نتایج استفاده می شود. لیپوساکشن برای برداشتن چربی اضافی و برداشتن برش برای برداشتن بافت غده اضافی و پوست استفاده می شود. این روش ترکیبی می تواند به کانتور کردن موثر سینه ها، کاهش اندازه سینه ها و بهبود ظاهر کلی سینه کمک کند.